Wat nou als ik zelf ziek word, kanker krijg? Je kunt daar zelf helemaal niets tegen doen, je hebt er totaal geen controle over. De een krijgt dat nou eenmaal en de ander niet. Ik ken genoeg mensen die zijn gestorven aan deze ziekte, kennissen van mijn ouders bijvoorbeeld, of iemand uit de kerk. Het lijkt me zo verschrikkelijk om zoiets van dichtbij mee te maken, bij mezelf of bij een ander. God is onze geneesheer en soms gebeuren en wonderlijke dingen, maar vaak genoeg gaan er gewoon mensen dood.
Wat doe je dan? Kun je God dan nog steeds prijzen? Waar haal je je vreugde vandaan, en waar vind je troost? God is bij je, maar voelt dat dan ook echt zo?
"Wees niet bang, want ik ben bij je, vrees niet, want ik ben je God. Ik zal je sterken, ik zal je helpen, je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand." Jesaja 41: 10
De Bijbel vertelt ons dat we nooit bang hoeven te zijn omdat God bij ons is. Hij geeft ons kracht en helpt ons, ook bij ziekte en dood. In Psalm 41: 4 staat zelfs "Op zijn ziekbed zal de Heer hem tot steun zijn."
Martin Koornstra vertelde in zijn preek 'De duisternis heeft niet het laatste woord' een prachtig verhaal over een jongetje dat erg ziek was. Dit jongetje wist dat hij ging sterven. Liggend in het ziekenhuisbed vroeg hij aan zijn vader: "Hoe gaat dat dan, als ik sterf?" Zijn vader wist daar het antwoord niet op maar vroeg zijn zoon om hem zijn hand te geven. Toen zei hij: "Net zoals ik nu jouw hand vasthoud, zal Jezus jouw hand pakken wanneer je sterft en dan neemt hij je mee." Een paar weken later is het moment daar. De jongen is buiten bewustzijn en zijn vader zit weer naast zijn bed. Maar plotseling doet de jongen zijn ogen open en kijkt langs zijn vader heen, steekt zijn hand uit en sterft. Hij werd door Jezus opgehaald en meegenomen.
"Wees niet ongerust, maar vertrouw op God en op mij. Wanneer ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom ik terug. Dan zal ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar ik ben." Johannes 14: 1, 3
Dit verhaal ontroert mij. Het geeft mij troost voor als het tijd is dat mijn dierbaren sterven. Ik zal weten dat Jezus ze meeneemt naar een plek zonder pijn en verdriet. Dat ze voor geen moment uit zijn aanwezigheid zullen zijn. Dat ook ik, wanneer ik sterf, oog in oog zal staan met Hem en veilig zal zijn, voor altijd. Dat het af is.
"Gebroken mensen is de Heer nabij, Hij redt wie zwaar wordt getroffen." Psalm 34:19
Hoewel dit geruststelt, blijft het verdriet van het verlies van je ouders, je partner of een vriend of vriendin lang pijn doen. Geen woord kan je pijn bevatten en tranen blijven vloeien. In de Bijbel staat dat God onze tranen opvangt in een kruik (Psalm 56:9). Hij leeft met ons mee en Hij ziet elke lach en elke traan. Hij is dicht bij wie gebroken zijn. Hij is bij jou op dit moment. En wanneer jouw tijd gekomen is geeft Hij je Zijn hand, en neemt Hij je met zich mee.
Deze vrede leeft in mij,
ook wanneer mijn afscheid komt,
als een anker voor mijn ziel,
want ik weet: het is goed.
Opwekking 730
~ Rachèl
Posts
