Dat stond op het kaartje dat een mevrouw bij de nazorg voor me schreef. Ik was bij Opwekking, ik denk acht jaar geleden, en ging zoals ik wel vaker deed naar de Talkzone om te praten. Ik vond het heerlijk dat er écht naar me geluisterd werd en dat ik al mijn vragen daar kwijt kon. Zo ging het gesprek eens over huilen. Ik merkte dat ik best wel veel moest huilen als ik bij de diensten van de tienertent was. Daar had ik ook 'last' van toen ik kind was en naar onze eigen kerk ging. Ik wilde liever niet naar de kerk op zondag omdat ik dan moest huilen van de liedjes. Ik ben zelfs een keer het podium op gestormd omdat ik moest huilen, naar mijn moeder die daar stond te zingen. Ik merkte dat de tranen een drempel voor me waren om Gods liefde toe te laten, ik wilde immers helemaal niet huilen! Ik was vaak niet eens verdrietig, waarom kon ik dan niet gewoon die tranen binnen houden?!
Toen mij verteld werd dat mijn tranen parels waren, en dat ze er mochten zijn voelde ik me opgelucht. Ik mocht ze dus laten gaan, en het was niet raar dat ze kwamen. Ik was blijkbaar gewoon snel geraakt door God door de liedjes heen en dat was eigenlijk alleen maar mooi! Ze gaf me de volgende Bijbeltekst mee:
"Laten we dus zonder schroom naderen tot de troon van de Genadige, waar we telkens als we hulp nodig hebben barmhartigheid en genade vinden." Hebreeën 4:16 (NBV)
Ik vond toen dat er best veel moeilijke woorden in de tekst stonden. Schroom? Wat is dat precies? En hoe kom ik dan bij God zonder schroom? Ik vond de volgende definities van het woord 'schroom':
- Gevoel van aarzeling of twijfel omdat je iets niet durft
- Angstvalligheid, vrees
- Uit onzekerheid nog even wachten
We hoeven ons dus op geen enkele manier in te houden als we bij God komen. Al onze verhalen en gevoelens zijn welkom. We hoeven niet te aarzelen, we mogen met onze ziel onder onze armen op Hem af komen rennen. In een andere Bijbelvertaling staat het zo: "Laten wij daarom vrijmoedig naar de troon van God gaan om van Hem genade te ontvangen, om hulp te krijgen, juist in die ogenblikken dat wij het moeilijk hebben." (Het Boek)
Het tegenovergestelde van schroom is vrijmoedigheid! Vrijmoedig zijn betekent dat je eerlijk bent en gemakkelijk praat over persoonlijke dingen, dat je je nergens door geremd voelt. Ook niet door tranen waarvan je het eigenlijk een beetje vervelend vindt dat ze steeds tevoorschijn komen.
In het vers vóór deze tekst staat de reden waarom wij vrijmoedig naar de troon van God mogen gaan. Jezus, die in dit vers wordt beschreven als hogepriester, begrijpt onze zwakheden en gevoelens omdat Hij dezelfde verleidingen heeft gekend als wij. Hij is ook mens! Hij begrijpt ons! Hij kijkt niet raar op van onze gevoelens of moeilijkheden. En Jezus huilde ook! (Johannes 11:35)
"Geef al uw zorgen en problemen over aan God, want Hij houdt van u en zorgt voor u." Petrus 5:7
Ik ben niet raar. Ik mag huilen. God vindt het fijn als ik met een oprecht hart bij Hem komt. God vindt het fijn als jij met een oprecht hart bij Hem komt. Hij wil gewoon bij je zijn. Ik leer steeds meer om mijn tranen te laten gaan. Het voelt nog steeds wel een beetje vervelend om met zo'n grimas op je hoofd te zitten, maar ik zie er steeds meer de schoonheid van in. Ook blijven andere mensen me vertellen dat ze het juist heel erg mooi vinden dat ik mijn kwetsbaarheid durf te laten zien.
Het schijnt ook heel ongezond te zijn om je tranen in te houden! Ik las in het boek "Leven boven je gevoel" van Joyce Meijer dat opgehoopte chemische stoffen die ontstaan door stress het lichaam verlaten door tranen. Het inhouden van tranen kan je uiteindelijk lichamelijk ziek maken want dan kunnen de stresshormonen het lichaam niet uit!
Huil dus vooral! Houd je niet in. Wees vrijmoedig, zonder schroom. Kom bij God en ontvang Zijn rust en zegen.
"Gelukkig wie bij u hun toevlucht zoeken, met in hun hart de wegen naar u. Trekken zij door een dal van dorheid, het verandert voor hen in een oase; rijke zegen daalt als regen neer." Psalm 84:6-7
~ Rachèl
Posts
0 reacties:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!