Laten we maar beginnen bij dag één. Goh wat was dat een tegenvaller! Ik had besloten om elke keer als ik een impuls voelde, de drang om op mijn mobiel te kijken, een groene stip op mijn hand te zetten. Al voor het eerste lesuur had ik vijf stippen op mijn hand. Ik voelde me net een rookverslaafde die om de minuut verlangde naar z'n sigaretje. Tegen het eind van de middag was mijn hele hand groen en kon ik niet meer onderscheiden wanneer ik nou een impuls voelde of gewoon verlangend aan mijn mobiel dacht. Ik besloot er maar mee te stoppen. Al die stippen, de conclusie was toch al behoorlijk duidelijk. Dit is foute boel. Mijn hoofd stond op ontploffen. Spastisch voelde ik me. Ja, dat is het goede woord.
Op dag twee werden de 'ontwenningsverschijnselen' al wat minder. Het klinkt nu misschien net alsof ik normaal gesproken zo'n beetje getrouwd ben met mijn mobiel, maar als je mij van dichtbij meemaakt weet je dat dit niet zo is. Ik vertoon waarschijnlijk het gedrag van een normaal persoon met een normale telefoon met normale functies. Maargoed, ik was allang blij dat het ontploffingsgevaar was geweken! Eindelijk had ik tijd om echt even weer diep na te denken. Waarom verlang ik eigenlijk zo naar mijn mobieltje? Wat is voor mij de meerwaarde van social media? Wat mis ik nou het meest? Waar ligt nu de kern van het probleem? Wat zijn mijn prioriteiten? Hoe ga ik het volgende week nu aanpakken?
Waarom verlang ik naar mijn mobiel? Tja, geen idee eigenlijk! Ik denk dat het zo'n gewoonte is geworden om je mobiel erbij te pakken als je ergens op moet wachten of wanneer je je verveelt. Het is automatisme. Net zoals dat je als eerste je mail checkt als je je computer aan hebt gezet. Mijn mobiel is ook een middel van 'procrastination' geworden. Uitstel. We proberen vaak te ontkomen aan onze plichten en verantwoordelijkheden door afleiding te zoeken bij onze telefoon of bij social media. Eventjes ontspannen, daar is niets mis mee, maar voordat je het weet is er alweer een uur verstreken en dat is nu net het probleem. Je kunt wel blijven refreshen, er is altijd wel wat nieuws te vinden. 'We will never be satisfied'.
Wat voegt social media toe aan mijn leven? Ten eerste is het natuurlijk super handig en snel. Je kunt mensen gemakkelijk bereiken via Facebook, zonder ook maar te hoeven mailen of hun nummer te vragen. Het is puur entertainment en voor mij is social media ook een middel om in contact te blijven met mensen en zelfs om nieuwe mensen te leren kennen. Ik kan zeggen dat ik echt gezegend ben met het ontmoeten van bepaalde mensen via social media. Sommigen zie ik echt als beste vrienden. Wat een mogelijkheden geeft technologie, maar we kunnen de nadelen niet zomaar wegmoffelen. Al dat entertainment, al die informatie, moet net als alle andere informatie die we per dag over ons heen krijgen verwerkt worden door onze hersenen. Hoe meer informatie en hoe meer prikkels, hoe harder onze hersenen aan het werk moeten. Dit kan leiden tot slaapgebrek. Bovendien wordt ons humeur er niet beter van. In onze maatschappij moet alles maar snel gebeuren en dat lijdt tot irritaties over veel stomme kleine dingetjes. Mensen! Niet zo gehaast!
Praten via Facebook en Whatsapp is heel erg makkelijk en snel, maar misschien wel een beetje té makkelijk en té snel? Wat voor moeite kost het nou om iemand een berichtje te sturen via social media? Bijna niets! Ik ben er trots op om te mogen vertellen dat ik afgelopen week zelfs een brief heb ontvangen van één van mijn beste vrienden! Wat een vreugde heeft mij dat gegeven! Een handgeschreven brief is ten eerste al veel persoonlijker en laat bovendien zien dat diegene om je geeft. Ergens papier vandaan toveren, weloverwogen een stuk tekst op papier zetten, een enveloppe zoeken en het papiertje vouwen, naar de winkel om postzegels te kopen en naar de brievenbus lopen om de brief te posten... Dát noem ik nou moeite doen! Je mobiel uit je zak halen, een berichtje typen en op de verzendknop klikken niet. Het voelt toch goed als je weet dat iemand die moeite voor jou heeft gedaan? Ik kan het zeer aanbevelen. Laten we het begrip 'penvriend' weer terugbrengen!
Wat miste ik nou het meest? Ik miste het praten met vrienden met wie ik alleen maar contact kan hebben via social media, omdat die in een ander land leven bijvoorbeeld. Dat is wat ik echt miste. Deze mensen betekenen namelijk heel veel voor mij. Ik miste het soms ook wel om eventjes een liedje op te zoeken op Youtube. Voor de rest heb ik mijn mobiel eigenlijk helemaal niet gemist. Ik heb het vooral heel erg rustig gehad. En wat heb ik goed geslapen! Een hele fijne ervaring! Ik was wel een beetje huiverig voor het weekend, aangezien ik dan meestal zeeën van tijd heb. Hoe zou ik mijn tijd gaan besteden als ik mezelf niet toesta om rond te dolen op het internet? Nou, ik ben tot de conclusie gekomen dat het zelfs zonder afleiding nog best moeilijk is om jezelf aan het werkt te zetten, en ook dat er genoeg te doen is naast het checken van social media. Ik had amper tijd om rond te dolen op het internet! Ik miste het dus allemaal wel, maar eerder als een boer met kiespijn.
Waar ligt nu de kern van het probleem. Is social media het probleem op zich? Nee, dat denk ik niet. Het is aan onszelf om er goed mee om te gaan en om ervoor te zorgen dat het ons niet gaat beheersen. We moeten onze prioriteiten duidelijk hebben en genoeg discipline hebben om onszelf af en toe stop te zetten. Genoeg discipline om te zeggen: "Nee, nu even niet." of "Nu moet je echt gaan slapen." of "Nu moet je echt je huiswerk gaan maken." Daar ligt het probleem. Wij hebben allemaal gebrek aan discipline en zien de ernst van deze zaak niet in. Als jij denkt dat deze zaak helemaal niet ernstig is dan daag ik je uit om ook eens een weekje geen social media te gebruiken. Ik hoor na afloop graag van je. Als je van jezelf al weet dat je dat niet zou kunnen, dan weet je direct dat je in de problemen zit. Je wordt beheerst door iets wat jij hoort te beheersen. Doe er wat aan!
Hoe nu verder? Ik heb ontzettend genoten van de afgelopen week en ik heb veel geleerd, maar hoe ga ik alles wat ik te weten ben gekomen nu in praktijk brengen? Ik denk dat het verstandig is om mijn mobiel 's avonds tijdig uit te zetten en hem ook tijdens het leren op te bergen. Zo zorg ik ervoor dat alles wat gedaan moet worden gedaan wordt. Ook zorg ik ervoor dat ik een goede nachtrust heb, want jeetje, wat heb ik de afgelopen week fijn geslapen! We moeten ons bewust zijn van onze prioriteiten en niet langer rondsurfen op het internet dan nodig. Geen onnodige informatie meer om te verwerken. Geen negatieve invloeden meer. Ik heb bijvoorbeeld wel eens dat ik me door dingen die ik op Facebook heb gelezen ineens helemaal niet meer blij voel. Dan zie ik dat mensen het gezellig hebben met elkaar terwijl ik in mijn eentje thuiszit, of soms komt er ineens zo'n stom plaatje met vermagerde kindjes langs waardoor ik me gefrustreerd en zelfs verdrietig voel. social media heeft meer invloed dan je denkt!
Ga bij jezelf eens na wat voor invloed social media op jouw leven heeft. Staat het dingen in de weg? Word je er gelukkig van? Voegt het iets toe aan je leven? Zorg ervaar dat je weet wat je prioriteiten zijn en handel daarnaar! Voor mij zijn de prioriteiten: schoolwerk en praten en/of tijd doorbrengen met God en met alle mensen van wie ik houd. Zolang dat op orde is maak ik er geen probleem van om eens in te loggen op Twitter, zolang het maar niet meer tijd van mij vraagt dan dat ik het wil toekennen. En natuurlijk zolang ik het maar niet meer tijd geef dan het verdient. Dat is iets om voor te waken.
Ik daag jullie allemaal uit om hetzelfde te doen als ik en een hele week geen social media te gebruiken. Wees voorbereid op een heftige confrontatie met jezelf en vele momenten van herbezinning. Ja, ik heb het tegen jou! Neem eens een sprong in het diepe! Zie het als een vorm van vasten. Zit je met belangrijke levensvragen waar je echt antwoord op wilt, of voel je je niet fijn. God heeft mij in deze week veel antwoorden gegeven en heeft in de stilte Zijn grootheid laten zien. Lever een week je mobiel in, en je krijgt er meer voor terug dan dat je zou verwachten...
1 Korintiërs 6:12 "U zegt: ‘Alles is mij toegestaan.’ Maar niet alles is goed voor u. Zeker, alles is mij toegestaan, maar ik mag me door niets laten beheersen."
Psalmen 131:2 "Nee, ik ben stil geworden, ik heb mijn ziel tot rust gebracht. Als een kind op de arm van zijn moeder, als een kind is mijn ziel in mij."
Psalmen 62:6 "Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen, van hem blijf ik alles verwachten."
~ Rachèl
ps. Ik hoor graag jullie verhalen!
Posts
Heel leuk om te lezen, en helaas ook wel een beetje herkenbaar. Wij hebben vorige jaar de 40-dagentijd zonder sociale media doorgebracht en misschien is het wel weer tijd voor een nieuwe uitdaging ;)