Je kunt wat leren van een kat

Als mensen mij vragen of ik een vriend heb zeg ik meestal nee. Gewoon omdat dat zo is, maar als ik in een flauwe bui ben vertel ik dat ik een vriend heb die Tommy heet…

 

“Echt waar, hoe lang al?” wordt er dan gevraagd. “Nou al best een poosje” antwoord ik, “het is allemaal zo snel gegaan, we wonen zelfs al samen! Het is zo’n schat met zulke mooie groene ogen! Als ik thuis kom komt hij altijd op mijn schoot zitten en hij vindt het altijd fijn als ik door zijn haar streel.” De meeste mensen kijken me dan behoorlijk vreemd aan en hebben bijna meteen door dat er iets niet klopt (wat een intelligente mensen). “Goh dat klinkt ehhh interessant!” “Jazeker! Het is absoluut de liefste kat van de hele wereld! Hij is er altijd voor mij (als ik hem op tijd te eten geef)!

Ik heb sterk het gevoel dat naarmate je qua leeftijd richting de volwassenheid gaat (volgens de wet dan), er veel nadruk wordt gelegd op het vinden van je wederhelft. Vooral als christen! Wie wil er later nu geen gelukkig gezinnetje? Ook ik kan niet ontkennen dat ik hier dagelijks aan denk. Wie zou mijn man zijn? Wanneer zouden we elkaar ontmoeten? Is er überhaupt wel iemand voor mij?

Tommy heeft mij hierover een belangrijke les geleerd! We waren eens aan het spelen met zijn lievelingsballetje, je weet wel zo’n ding aan een stok, en ik heb me zo erg verwonderd over hoe geobsedeerd die kat was door dat stomme ding! Zelfs van een stofzuiger zou hij niet opschrikken!

Toen dacht ik “Ja! Ik wil net zo zijn als Tommy!” Geobsedeerd door Jezus! Ik wil recht op mijn doel afgaan! Leven voor God! Ik wil me niet af laten leiden door stofzuigers die Satan bij me neerzet. Zorgen, twijfels, negativiteit… Als we ons nu op Jezus focussen dan zal hij voor ons zorgen. En ja! Uiteindelijk zal God voorzien! Ook in wederhelften ;) Wat je al niet kunt leren van een kat!

Matteüs 6: 33 ‘Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden.’

~ Rachèl