Soms heb ik de moed niet om een
nieuwe blog te schrijven. Soms lukt het gewoon niet. Soms liggen mijn gevoelens
zo overhoop dat ik het idee heb dat ik op dit moment, niet wat kan betekenen
voor anderen. Geen mooie bemoedigende woorden van mij vandaag. Omdat ik te
labiel ben. Te eenzijdig. Te niet bij elkaar geraapt.
De wereld om ons heen bestaat voornamelijk
uit entertainment en heel veel prikkels. Uit uiterlijkheden en opgezette
muurtjes waardoor het lijkt alsof het met iedereen geweldig gaat. Kijk maar
eens naar alle posts op Facebook of Instagram. Fantastisch. Kan niet beter. En
dat terwijl we allemaal best weten dat het echt niet altijd zo goed gaat als
het lijkt. Dat minder leuke dingen vaak achtergehouden worden. Wanneer
er iets niet goed gaat in je leven lijkt soms het alsof dat jou alleen overkomt,
dat je er alleen voor staat. Alsof jouw geluk ingepikt is door een ander. Met iedereen gaat het goed, maar met jou niet zo.
Misschien herken je dat bij je cijfers
die zo tegenvallen, terwijl andere mensen ruime voldoendes halen zonder geleerd
te hebben. Of bij die stomme Vaderdag, want je bent jouw vader verloren of kent
hem niet eens. Ik raakte soms erg ontmoedigd als ik zag dat iedereen om me heen
ineens ging trouwen of een relatie kreeg terwijl ik zelf nog in het
verwerkingsproces van mijn break-up zat. Dan vroeg ik me af of ik ooit
nog weer iemand zou tegenkomen met wie ik mijn leven mag delen. Het lijkt soms ook
net alsof niemand met dezelfde dingen worstelt als ik. De dingen waar ik moeite
mee heb gaan anderen juist makkelijk af. Alleen en onbegrepen blijf ik achter,
midden in mijn vijvertje wanhoop, verdriet en zelfmedelijden.
We hebben elkaar nodig. Toen God
de mens schiep constateerde Hij meteen dat het niet goed is dat de mens alleen
is. Mensen zijn gemaakt voor een hechte band met God en met elkaar. Het is tijd
om eerlijk tegen elkaar te zijn. Je hoeft je niet te schamen voor de dingen die
je moeilijk vindt. Wanneer jij verborgen dingen aan het licht brengt verliest
het zijn macht over jou. Zet het licht aan, en de duisternis zal nergens meer
te bekennen zijn.
Ga eens langs bij een goede
vriend die te vertrouwen is, en neem het moedige besluit om je ‘struggles’ te
delen. Je seksverslaving, onzekerheid over je lichaam, je bezorgdheid, je
gebroken hart en eenzaamheid, je vragen en twijfels, boosheid en frustratie, angst
voor de toekomst. Wedden dat jij niet de enige zult zijn die moeite heeft, ook
al kan het soms wel zo lijken? Zullen we samen openheid brengen? Wanneer jij
begint open en eerlijk te zijn nodig je de ander uit om ook open te zijn. Zo
ontstaat er een veilige plek waar je kunt zijn wie je werkelijk bent. De
perfecte plek waar we met elkaar zonder de maskers God kunt ontmoeten door te
bidden, te zingen of door iets anders.
Je hoeft je niet te schamen voor
de minder mooie dingen in jouw leven. We hoeven niet perfect te zijn, en we
hoeven ook niet te doen alsof we dat wel zijn. Fijn hé!
Heel goede blog! Ik ben op Funky fish hier ook over aan het bloggen. De stukken worden heel goed gelezen wat maar weer aangeeft dat heel veel mensen met zichzelf en/of het leven worstelen.
"The things that we're concealing will never let us grow", een tekst in een lied van Rush, een favoriete band van mij.
Ik merk dat er ook vaak een druk op je ligt vanuit de omgeving, zo veel mensen en instanties moeten op jou kunnen rekenen. Je moet elke dag op tijd op school kunnen verschijnen, op je werk, je moet regelmatig je vriendschappen kunnen onderhouden, etc etc. en zo maar door. Zelf had/heb ik er moeite mee om dan nog ergens tijd te vinden om even weer eens stil te staan bij hoe ik me voel, en naar mijn eigen gevoel te luisteren en het te verwerken. Want sja, stel dat het langer dan een uurtje duurt, stel dat ik ga huilen en een vergadering me dan even niet lukt, of ik even een dagje of twee thuis wil blijven omdat ik tijd voor mezelf nodig heb? Krijg je consequenties van. Etc etc.
Het is goed om je hier bewust van te zijn/worden, en manieren te vinden die je weer terug brengen naar wat je echt nodig hebt en wat echt belangrijk voor je is... balans te vinden tussen je verantwoordelijkheden naar de buitenwereld en naar jezelf.
Mooie blogpost.
(Ja ik ben even aan het rondkijken, haha! Interessante dingen schrijf je!)
Als je op deze afbeelding klikt kom je bij de speciaal voor jou samengestelde Zoek en vind God afspeellijst! Allemaal inspirerende filmpjes, speciaal voor jou uitgezocht!
Hallo allemaal, ik ben Rachèl en ik ben twintig jaar. Ik ben al mijn hele leven een kind van God, maar vaak merk ik hoe moeilijk het eigenlijk is om God te blijven zoeken én te vinden in deze maatschappij. Ik weet dat er heel veel jonge christenen zijn die hier moeite mee hebben. Daarom heb ik besloten om te gaan bloggen. Op mijn blog beschrijf ik hoe ik God zoek én vind in mijn leven want: hoe kun je God nu betrekken in alle aspecten van je dagelijks leven? Ik hoop met mijn blog andere jonge mensen te raken, te inspireren én te bemoedigen om op zoek te gaan naar God. Hij zal zich laten vinden! Volg mijn blog en tell your friends! Ik zie uit naar jullie reacties!
Liefs Rachèl
Heel goede blog! Ik ben op Funky fish hier ook over aan het bloggen. De stukken worden heel goed gelezen wat maar weer aangeeft dat heel veel mensen met zichzelf en/of het leven worstelen.